Jak mierzyć absencję chorobą? Wskaźnik bradforda

Przeprowadzone przez Conperio audyty w latach 2017-2021 wykazały, że przedsiębiorstwa stosują metody pomiaru wskaźników absencji, których nie rozumieją, nie są one dobrze zdefiniowane, dodatkowo ulegają zmianie, co powoduje porównywanie danych liczonych innymi metodami. To samo tyczy się wyznaczania targetów poziomu absencji. Całokształt błędów popełnianych przez organizacje przekłada się na różnice w pomiarach w zależności od przyjętej metody w zakresie +/- 2 punktów procentowych w skali miesiąca oraz błędną interpretację danych o absencji.

 

Spotykane metody pomiaru znacznie się różnią, w literaturze z zakresu zarządzania brak jest również wskazówek do analizy i interpretacji takich danych.

 

Wskaźnik absencji chorobowej można liczyć jako np. procent osób nieobecnych, procent czasu utraconego na absencję w stosunku do nominalnego czasu pracy (godzin roboczych/dni roboczych) lub dni kalendarzowych.

 

Niektóre organizacje stosują również wskaźnik Bradforda, służący do pomiaru absencji dezorganizujących pracę, czyli krótkotrwałych i powtarzających się (który projektowany był do pomiaru absencji szerszej niż chorobowa). Do podstawowych pomiarów absencji wprowadzane są również średnie np. średnia długość trwania absencji.

 

Schody zaczynają się już w momencie wyboru metody i zakresu danych, rzutuje to bowiem na wartość uzyskanych informacji i ich interpretację. Różnice dotyczą również zakresu absencji, która jest mierzona. Część organizacji do pomiarów uwzględnia tylko absencje płatne z wynagrodzenia chorobowego lub tylko wynikające z choroby własnej pracowników (bez uwzględnienia opiek nad członkami rodzin). Duża grupa firm nie uwzględnia absencji kobiet w okresie ciąży czy zasiłków rehabilitacyjnych, inni z kolei do wskaźnika wliczają np. urlopy rodzicielskie. Wybierając więc metodę matematyczną oraz zakres danych możemy sprytnie ukryć część absencji lub sztucznie dopompować 😊

 

Coraz więcej przedsiębiorstw zainteresowanych jest również benchmarkiem absencji, jednak porównywanie się w warunkach, kiedy każdy absencję mierzy inaczej, jest ogromnym błędem.

 

Stąd pomysł na Conperio Indeks – ogólnopolski benchmark absencji chorobowej, który prowadzimy od 2015 roku. Zastosowana metoda pomiaru opiera się o wiele danych oznaczonych bezpośrednio na zwolnieniach lekarskich (ZUS ZLA). Naszym celem jest badanie struktury absencji chorobowej w przedsiębiorstwach, a nie jedynie jej wielkości, oraz dostarczanie klientom wiarygodnych informacji o źródłach absencji.

 

Odpowiedni zestaw wskaźników pozwala nam w sposób rzetelny określić również cele absencyjne przedsiębiorstwa i dobrać odpowiednie działania z zakresu zarządzani absencją, które dana organizacja powinna wdrożyć.

 

Prawidłowy benchmark powinien opierać się na:

  1. Stałej metodologii
    – Uwzględniane są te same rodzaje absencji, wyliczane w ten sam sposób dla wszystkich podmiotów
  2. Kryteriach podobieństwa grupy porównawczej
    – Wielkość organizacji
    – Rodzaj działalności i branża
    – Stopień obciążenia pracą
    – Warunki makroekonomiczne (stopa bezrobocia, poziom wynagrodzeń, konkurencja)
    – Lokalizacja (region, województwo, państwo)
  3. Pomiarze jednakowych wskaźników
  4. Odpowiednich czasowych punktach odniesienia

Jest to jedyny w Polsce pomiar w oparciu o surowe dane i jakościową analizę, wykluczamy zestawienia branż rozbieżnych takich jak np. IT i Hutnictwo. Dane zbieramy je dla wszystkich podmiotów, liczymy według tej samej metodologii, dobieramy grupę do branży, wielkości i lokalizacji.

Tag: wskaźnik bradforda,

Autor: Edyta Grajek-Mosiołek

Kliknij i oceń